ظهور سفیانی :

ظهور سفیانی همانند ظهور " دجال " نیز در بسیاری از منابع حدیث شیعه و اهل تسنن به عنوان یکی از نشانه های ظهور مصلح بزرگ جهانی و یا به عنوان یکی از حوادث اخر الزمان ، آمده است . گرچه از بعضی روایات بر می آید که " سفیانی " شخص معینی از ال ابوسفیان و فرزندان او است ؛ سفیانی منحصر به یک فرد نبوده بلکه اشاره به صفات و برنامه های مشخصی است که در طول تاریخ افراد زیادی مظهر آن بوده اند . از جمله در روایتی از امام علی بن الحسین (ع) نقل شده : « ظهور سفیانی از مسائل حتمی و مسلم است ؛ و در برابر هر قیام کننده ای یک سفیانی وجود دارد ! » .

از این حدیث به خوبی روشن می شود که سفیانی جنبه ی « توصیفی » دارد نه « شخصی » و اوصاف او همان برنامه ها و ویژگی های اوست و نیز استفاده می شود که در برابر هر مرد انقلابی و مصلح راستین یک یا چند سفیانی قد علم خواهد کرد . در حدیث دیگری از امام صادق ( ع ) می خوانیم : ما و خاندان ابوسفیان دو خاندانیم که در مورد برنامه های الهی با هم مخالفت داریم ؛ ما گفته های پروردگار را تصدیق کرده ایم و آن ها تکذیب کردند . ابوسفیان با رسول خدا (ص) مبارزه کرد ؛ و معاویه با علی بن ابیطالب (ع)و یزید با حسین بن علی (ع) ؛ و سفیانی با امام قائم مبارزه خواهد کرد » .

ابوسفیان که سرسلسله ی سفیانی ها بود مشخصات زیر را داشت :

1 – سرما یه داری بود که از طریق غارتگری و غصب حقوق دگران ورباخواری و مانند آن به نوایی رسیده بود .

2 – قدرتمندی بود که از طرق شیطانی کسب نفوذ نموده ، نقش رهبری احزاب را در مکه و اطراف آن برعهده داشت ؛ و همه ی شخصیتش در این دو خلاصه می شد . پیش از ظهور اسلام برای خود ریاست و حکومتی قابل ملاحضه داشت ، اما پس از ظهور اسلام همه ی ارکان قدرتش متزلزل گردید .، چرا که اسلام دشمن سرسخت همان ها بود که قدرت شیطانی ابوسفیان ها بر آن قرار داشت ؛ و جای تعجب نیست که او دشمن شماره یک اسلام شد .

3 – او مظهر نظام ظالمانه ی جامعه ی طبقاتی مکه به شمار می رفت و حمایت بی ریغش از بت و بت پرستی نیز به همین خاطر بود ؛ زیرا بت ها بهترین وسیله برای « نفاق افکندن  و حکومت کردن » و « تحمیق و تخدیر توده های به زنجیر کشیده » و در نتیجه تحکیم پایه های قدرت ابوسفیان ها بودند .